W początkowym okresie istnienia II RP 11 listopada było świętem nieoficjalnym. Jednak coraz więcej osób podkreślało ważność tego dnia dla Polaków,  ponieważ jest to rocznica trzech wydarzeń, które miały miejsce 11 listopada 1918 roku: przyjazdu Józefa Piłsudskiego do Warszawy, przejęcia przez niego dowództwa nad Wojskiem Polskim, a także podpisania przez strony walczące w I wojnie światowej rozejmu w Compiègne, kończącego ten straszny konflikt.

Od 1921 roku corocznie 11 listopada wręczano zasłużonym Order Polonia Restituta. Niesformalizowaną tradycją stały się również nabożeństwa za ojczyznę odprawiane w pierwszą niedzielę po 11 listopada, połączone z rewiami wojskowymi i defiladami. Dopiero w 1937 roku Sejm RP ustawą z dnia 23 kwietnia oficjalnie uznał, że:

Święto Niepodległości obchodzone będzie 11 listopada [...] jako rocznica odzyskania przez naród polski niepodległego bytu państwowego i jako dzień po wsze czasy związany z wielkim imieniem Józefa Piłsudskiego, zwycięskiego wodza narodu w walkach o wolność Ojczyzny.

Oficjalne obchody święta Święta niepodległości miały miejsce w 1937 i w 1938 r. W czasie II wojny światowej okupanci – zarówno Niemcy, jak i Sowieci – dążyli do wymazania z pamięci Polaków dnia przypominającego o niepodległej państwowości. Za pielęgnowanie tradycji związanych z dniem 11 listopada groziła śmierć. Pomimo to święto obchodzono w sposób tajny.

Po wojnie władze komunistyczne wprowadziły własne święta narodowe,  uroczystość 11 listopada jak i Święto 3 maja została zniesiona. W zamian w 1945 roku wprowadzono Święto Odrodzenia Polski, obchodzone 22 lipca i Święto Rewolucji Październikowej, obchodzone w Polsce 7 listopada. Podczas PRL często w kościołach, w sposób tajny, upamiętniano zakazane wydarzenia i bohaterów związanych z polską niepodległością.Prawdziwa eksplozja społecznego poparcia dla upamiętnienia tej daty miała miejsce w czasie tzw. karnawału solidarności. Okazało się, że lata propagandy nie zatarły w polskim społeczeństwie wspomnienia o dniu 11 listopada. Szczególnie w pamięć zapadły obchody 62 rocznicy odzyskania niepodległości, zorganizowane przez „Solidarność” w listopadzie 1980 roku. Zorganizowano wówczs szereg zgromadzeń o charakterze patriotycznym.

Dnia 15 lutego 1989 roku, w ostatnich miesiącach sprawowania władzy przez komunistyczny rząd Mieczysława Rakowskiego, Sejm PRL uchwalił przywrócenie 11 listopada – pod zmienioną nazwą: Narodowe Święto Niepodległości – jako święta państwowego. Od tamtej pory 11 listopada celebrowany jest jako święto każdego Polaka, oddającego szacunek i hołd twórcom i obrońcom polskiej wolności.

W naszej szkole, z tej okazji każdego roku odbywały się uroczyste apele połączone z programami artystycznymi. W odświętnych strojach z pięknymi kotylionami celebrowaliśmy ten szczególny dzień biorąc udział również w ogólnopolskiej akcji wspólnego śpiewania hymnu o godzinie 11:11 i organizowaliśmy Szkolny Przegląd Pieśni Patriotycznych. Dla przypomnienia kilka fotografii ze szkolnych obchodów Narodowego Święta Niepodległości.

Dzisiaj, w dobie pandemii, nie dane nam będzie wspólne celebrowanie Narodowego Święta Niepodległości w sposób tradycyjny.  Namawiamy wszystkich uczniów do przesyłania na ades emailowy swoich wychowawców zdjęć, filmików (z wykonanymi przez siebie piosenkami patriotycznymi, wierszami lub życzeniami dla naszej Ojczyzny). W ten sposób stworzymy wirtualną akademię.

Uczniowie klasy 8 i Samorząd Uczniowski